Tja, waar eigenlijk te beginnen. Dit is natuurlijk een heel persoonlijk verhaal en ik wil dit graag delen. Ik vind het zelf al fijn om te schrijven het lucht op. Maar ook om te delen met iemand die gewoon wil weten van hoe zat dat nou, of misschien jij die dit nu ook mee maakt of iets soort gelijks. Ik zit natuurlijk nog ‘midden’ in het proces van verwerking. Van ons dochter Rose waarbij de 20 weken echo afwijking te zien was. Deze blog gaat over het verliezen van onze dochter Rose bij 21 weken en hoe het proces verlopen is, is dit niets voor jou lees dan niet door.

Een voor woordje ik heb zoveel op te schrijven en te delen. Mijn hoofd loopt zelf ook over wat en hoe ik het precies wil neerzetten. Het is immers ook best veel wat ons afgelopen twee weken is overkomen. En nog steeds zitten we eigenlijk wel in deze modus. Daarom kies ik er voor om mijn verhaal op te delen in drie verschillende blogs. De een zal wat langer zijn dan de volgende. Dit is deel een de 20 echo afwijking te zien.

Je denkt met de 20 weken echo, even leuk spieken bij de baby

De 20 weken echo

We kwamen op woensdag ochtend vroeg bij ons verloskundige aan. Je denkt met de 20 weken echo, even leuk spieken bij de baby. En ik ging liggen op de bank en Martijn naast me zitten op de stoel zoals altijd. We hielden elkaars hand vast zoals altijd .. de verloskundige deed het vaste rondje met controleren van de baby. Ik ben sowieso heel slecht te echo’en altijd en de baby lag er niet goed voor zoals, altijd. Gedraaid, beentjes over elkaar, hoofdje naar onder noem maar op, dat was bij ons geslachtsbepaling echo ook zo. Inmiddels lagen we al een uur en wisten we nog van niets. De verloskundige kon inmiddels het hoofdje zien en deed wat metingen, zonder wat hardop te zeggen. Ze pakte een ander echo apparaat en probeerde het nog eens maar zonder goed resultaat. Toen vroeg ze of ze inwendig een echo mocht maken. Martijn en ik keken elkaar al aan, ik zei tja als natuurlijk als dat helpt om de baby beter te bekijken. Dit hielp ook niet dus ik moest even plassen en springen omdat de baby dan anders kan gaan liggen.

ik ben geen arts ik kan niets vaststellen wat ik zie

Nog steeds op de bank

Inmiddels lag ik er al twee uur we begonnen toch onzeker te worden. En de verloskundige zei opeens hardop uit het niets: Nou, dit heb ik in jaren niet gezien. Nou, wij schrokken ons rot natuurlijk. Met direct de vraag, wat zie je dan, wat is er zo erg?

Ze zei alleen, ik ben geen arts ik kan niets vaststellen wat ik zie. Maar wij werden eigenlijk een beetje kwaad je kan wel zo’n harde uitspraak doen zonder een toelichting te geven. Toen zei ze oké, wat ik zie is dat het hoofdje normaal een middenlijn heeft met vierkantjes erop!? Martijn en ik gekeken elkaar weer aan. We hadden elkaars hand vast maar begonnen beide te zweten. Dat zegt ons duidelijk niet veel? En de echo mevrouw zei dat ze haar haar ruggetje niet in beeld krijgt maar meestal als ik dit hoofdje in beeld krijg zonder de vierkantjes wijst het op een open ruggetje. Ik ga jullie direct doorsturen naar het AMC. Je kan straks een telefoontje verwachten van de dienstdoende verloskundige in ons praktijk om dit te bespreken en hoe verder. Onze eigen verloskundige is namelijk op vakantie en deze mevrouw doet alleen de medische echo’s waar nemen in de vakantie periode.

Praktijk naar huis

De rit naar huis was natuurlijk klote. We zaten beide te vloeken en elkaar te knuffelen, serieus overkomt ons dit? Hier hadden we nog hoop. We herhaalde de woorden: Meestal is dit het, dus ze weet het niet zeker. Maar ook de woorden bleven door ons hoofd gaan van: Jemig, dit heb ik jaren niet meer gezien. Dus emoties en ons hoofd met gedachten gingen natuurlijk alle kanten op. We komen thuis erg aangeslagen natuurlijk. Nu wachten maar we zouden worden gebeld door de verloskundige. Anna is deze ochtend spelen bij een klasgenootje want die mocht niet mee naar de 20 weken echo. We denken wachten even het telefoontje af en dan gaan we Anna ophalen. Maar het telefoontje komt maar niet. Na anderhalfuur bel ik de praktijk zelf maar en krijg de assistent aan de telefoon, oh zou u gebeld worden? Heeft u nog vragen dan? Ik vraag netjes of de verwijzing al doorgezet is maar ook dit was nog niet het geval, het is erg druk mevrouw vanwege vakantie periode.

Welk telefoontje?

Ik ga het zelf de verwijzing wel even doorzetten inmiddels is het middag dus denk niet dat we vandaag nog terecht kunnen. Ik ga Anna ophalen en word daarna gebeld door het amc zelf vrijdag ochtend kunnen we terecht het is vandaag woensdag. Nog even geduld dus, man de langste uren en dagen wat je maar kan bedenken. Ik belde en appte natuurlijk mijn vriendinnen dat er met de 20 weken echo afwijking te zien was. Gelukkig kon ik met Martijn samen en mijn vriendinnen de donderdag die super lang duurde doorkomen.

Hier lees je het vervolg op deze blog deel 2: 20 weken echo afwijking te zien