Oh, boy. Wat vliegt de tijd. Ik ben inmiddels alweer 32 weken zwanger. Deze blog wilde ik al veel eerder schrijven. Maar ook deze zwangerschap liep weer niet helemaal op rolletjes. Waar mijn energie in andere dingen en prioriteit had. Maar inmiddels kan ik rust nemen en pakken ook van mezelf, ik heb officieel zwangerschaps- verlof. Na het verlies van een baby weer zwanger, hoe staan we erin?

Verlangen naar een baby

Wat een oneindigheid aan emoties. Ik ben dus het verlies van Rose best snel weer zwanger geworden. Het was ook liefst gister, dan vandaag zeg maar. Gek hoe dat werkt of eigenlijk ook niet, je verlangt naar een baby in de handen en die was er niet, naja niet levend. Dus de wens bleef er nog steeds zo sterk. Iedereen voelt dit natuurlijk anders, en dat is allemaal oke! Ik ben van deze baby na drie maanden weer zwanger geworden. Met nog wat ik niet eerder deelde een vroege miskraam ook tussendoor.

Na het verlies van een baby weer zwanger

Begin augustus ben ik bevallen van Rose, en in de herfst vakantie zijn we met ons gezin er tussen uit gegaan een weekje naar Dubai, daar bleef mijn menstruatie uit en hadden dan ook een positieve test in ons handen! Van thuis uit meegenomen, onder het mom, you never know. En daar ook een test gekocht twee dagen na de positieve test, en die test sloeg op hol? Hij gaf aan dat de test niet goed was uitgevoerd en dus nogmaals een gehaald en die gaf weer het zelfde aan, weird. Maargoed nog steeds geen menstruatie dus we vertrouwde op de eerste. Grapte nog zal die alleen met Arabische plas werken 😉

Maar na thuis komt, gingen we na de hele dag reizen direct slapen. De volgende dag ging in naar de wc en toen kwam toch mijn menstruatie. Ik dacht eerst nog zal er nog wat hg inzitten in mijn lichaam van Rose, maar dat kon inderdaad niet. Even wel een baal momentje want we stonden echt te janken van blijdschap dat het zo snel gegund is. Maar goed, dus een maand later was het dus wel echt goed positief, met 10 testen verder dat snapje 😉

Dus wie kan rekenen, haha

Het kan zo zijn dat Rose en deze baby dezelfde geboorte datum krijgen. Hoe bijzonder zal dat zijn. Ik ben 6 augustus uitgerekend en met Rose 1 augustus bevallen.

Een nieuwe zwangerschap, hoe gaat dat na het verlies van een baby

De eerste instantie belde we de verloskundige weer en mochten met 8 weken en een beetje een echo krijgen, spannend blijft het maar een goed kloppend hartje! En de 12 weken en 20 weken zouden sowieso medisch in het AMC zijn. Met 12 weken zijn we dan ook naar het AMC gegaan en alles zag er goed uit alle metingen gedaan. Weken voorbij en daar kwam de 20 weken echo, hier waren de metingen van de lichaam en hoofd etc goed. Maar ze kijken hier extra goed naar vitale functies, hart, maag, nieren. Toen kwamen we bij de nier aan en toen zei de echo scopiste ik ga even inwendig een echo maken want krijg haar nieren niet goed in beeld. Toen keken Martijn en ik elkaar alweer aan van huh, maargoed ze zal dat weten. En toen gaf ze aan dat ze al twijfelde dat ze iemand anders erbij ging halen die gynaecoloog is om het zeker te weten. Maar wat ziet u dan? Nou u kindje heeft een waarschijnlijk maar een nier!

Hoe kan dat nou, heeft deze baby toch ook ‘iets’

Na het verlies van een baby weer zwanger worden is niet niets, we hebben zoals je hebt wellicht hebt gelezen al DNA onderzoek laten doen. We wilde uitsluiten dat het iets genetisch of erfelijks was bij Rose. Anders hadden we ons gelukkig geprezen met Anna.

Maargoed de grond zakte natuurlijk weer onder ons voeten vandaan. Borrelde direct vragen, wat nu? Hoe erg is het? Ja, dat wisten ze allemaal niet te beantwoorden. Hoe kon dit eerder niet gezien zijn bij de 12 weken? Maar ze gaf als antwoord dan zijn de nieren vaak nog niet groot genoeg om in beeld te krijgen. Het volgende wat we moesten doen is een afspraak maken bij de nier specialist, met een week! wachtijd! Eigenlijk was het van de zotte. Helemaal na wat we meegemaakt hadden. Deze week at ik bijna mijn schoenen op. We zijn natuurlijk er naar gaan zoeken op internet en hadden heel wat vragen. Je kan zeggen, ja Ayla dat moet je niet doen, maar doe dat maar is niet na een aantal dagen. We stuitte direct op een aantal syndromen die vaak in samenhang zijn met een hoefijzernier, een nier zoals onze baby zou hebben.

Eindelijk naar de nier specialist

De week was echt slopend. Ik ben gaan werken maar ik was aanwezig, maar ook weer niet. We lopen gespannen weer samen het ziekenhuis in. Er zitten drie specialisten, de gynaecoloog en twee nierspecialisten. We beginnen de echo, en al snel is het echt duidelijk onze baby heeft een hoefijzernier, oftewel maar een nier want ze zijn niet op de juiste manier gegroeid normaal heb je twee losse nieren en deze het zegt het al, deze zijn samen gegroeid en maar een nier is de vorm van een hoefijzer. De specialisten lopen alles door of alles wel goed zit bij ons meisje, zoals haar urine wegen of die er goed bovenlangs gaan, dat is gelukkig het geval. Maar wat wij belangrijk en spannend vinden is of deze baby een syndroom dan heeft. De arts had al laten vallen dat deze baby een verhoogde kans heeft omdat Rose ook een chromosoom afwijking had. Ze denken dan vaak aan het syndroom van turner.

Maar hoe komen we erachter dat blijkt niet zo makkelijk

De nier specialiste vragen of we dit willen testen, ja natuurlijk. Na het verlies van Rose willen we niet voor verassingen te komen staan. Alleen hij geeft aan in Nederlands doen ze dit alleen met vruchtwaterpunctie. Maar fluisterde stiekem dat het in België via een uitgebreide NIPT test wordt gedaan. Ik ga natuurlijk geen risico nemen met een vruchtwaterpunctie op een vroeg geboorte, ik bedoel we vinken alle slechte vakjes al aan. Dus we gaan zelf op onderzoek uit hoe we dit kunnen uitvoeren. Dit blijkt wat moeilijker dan gedacht, wij dachten betalen en bloed afgeven. Maar je moet dus goedkeuring of aanvraag van een arts in Nederland hebben. Oke top, zou je denken maar het AMC staat er niet achter omdat ze het syndroom niet erg genoeg zouden vinden om een zwangerschap af te breken. Heel krom want met een vruchtwaterpunctie met sowieso kans op verlies van je baby wel? De verloskundige gaf eerst een akkoord, maar belde later terug dat ze het ook niet aandurven. Toen kwam de tip om het via de huisarts te proberen, en gelukkig die wilde tekenen voor ons.

Dus de volgende dag zaten we in de auto naar Antwerpen om een bloedbuisje te laten prikken en weer terug te gaan. Maar goed, voor een goed doel natuurlijk alles voor je kindje. De uitslag duurde onwijs lang, binnen 8 werkdagen zou de uitslag per post, ja je leest het goed per post verstuurd worden. Maar na 10 werkdagen was er nog niets binnen. Toen heeft gelukkig de assistente van de huisarts gebeld naar het Belgische lab en met uitzondering de uitslag telefonisch gekregen, ons kindje heeft geen syndroom! Ook met korte uitleg van ons achtergrond dat we na het verlies van een baby weer zwanger waren en dit op pad komt. Super fijn dat ze zo haar best deed voor ons, nog even een doosje merci langs gebracht!

Met een nier valt prima te leven en verder in de zwangerschap

Gelukkig valt er prima te leven met een nier. De arts vertelde ons dat sommige mensen er pas achter komen dat ze 40 zijn en door een MRI moeten bijvoorbeeld. Dat is toch een geruststelling voor ons. Het blijft pas een veilig idee als je je baby veilig in je handen hebt. Maar voor nu kunnen we dit parkeren en genieten, toch weer drie weken in onzekerheid en spanning.

Verder in de zwangerschap met 28 weken krijgen we nog een groei echo, en hier blijkt uit dat de baby een flinke achterstand heeft van 12 dagen. Net op het randje om niet te moeten monitoren elke week. Niets lijkt van een leien dakje te gaan. Ik ervaar ook meer last van banden pijn. Dus van de verloskundige moet ik halve dagen gaan werken, want in de kinderopvang is het best fysiek belastend.

Vorige week hebben we met 32 weken een groei echo gehad en het werpt zijn haar vruchten af. Want jawel, deze baby ligt weer goed in curve! Eindelijk een fijne positieve echo en nieuws tussendoor! En mijn officiële zwangerschaps- verlof is ook begonnen, extra genieten nu!